این همه لشگر برای یک سردار !

رحیم سرکار روزنامه نگار باسابقه قزوین در یادداشتی نوشت: اصولگرایان قزوین بالاخره با تمام چالش ها شهردار خود را انتخاب کردند ،اگر چه آنطور که از قراین پیداست ، انتخابشان از سر اجبار بوده و گزینه خوبی نتوانستند ،پیدا کنند، اما بالاخره دود سفید کم رنگ از دودکش کهنه شورا در آمد و سردار صباغ ، شهردار قزوین شد .

شاید بتوان گفت جلسه ظهر امروز شورا ،جنجالی ترین جلسه در طول تمام دوره هایی بود که اصولگرایان دست بالا را در شورا داشتند .

اعتراض های پی در پی ، رایزنی های فشرده ، تماس ها در هنگام رای گیری با بیرون از شورا ،تلاش برای حذف سه گزینه از چهار گزینه به بهانه هایی چون داشتن پرونده و کهولت سن، خودسری و در نهایت انتخاب یک بازنشسته که نگرانند ، قانون دست و پایشان را ببندد و همه چیدمان یک لشگر برای یک سردار را بر باد دهد.

اصولگرایان وقتی که پیروز شدند بر این باور بودند که بهترین گزینه را خواهند داشت ،اما با گذر زمان معلوم شد ،اولا بهترین ها حاضر به شهردار آن ها شدن نیستند و آن سی گزینه بومی و بیست گزینه غیر بومی به سرعت آب رفت و رسید به ۱۵ گزینه که حتی چند نفر از آن ها نیز حاضر به حضور در صحن علنی شورا نشدند و بالاجبار گزینه های صوری آوردند و آن ها هم بعد از اعلام برنامه ، خود را کنار کشیدند و انصراف دادند و دامنه آنقدر تنگ شد که چهار نفر ماند که یکی پرونده دادگاهی گرفت و عملا کنار گذاشته شد و به عنوان فرمالیته نگه داشته شد و یک سرپرست شهرداری دو سر باخت  و یک گزینه با عناوینی مثل کهولت سن – که انگار تازه کشف کرده بودند ! -عملاکنار گذاشته شدند و در نهایت علی رغم حضور و رای گیری برای چهار نفر که سه نفر محکوم خود اعضای شورا بودند ،یک نفر به خط پایان رسید که شایعات می گوید مورد حمایت دو نهاد و یک شهردار اسبق و یک نماینده اسبق و….بود .

در این جلسه رییس شورا دائما تاکید می کرد نباید حرف های جلسه غیر علنی آشکار شود که ظاهرا در آن جلسه از یک گزینه دیگر حمایت شده بود و طرفداران برخی از کاندیداها به فشارهای بیرونی اعتراض کرده بودند .

حالا حداقل چهار عضو شورا ناراضی ، یک جمعیت جوان عدالتخواه ، عصبانی ، سه انشقاق در جبهه اصولگرایان ،سه گزینه شهرداری زخم خورده ،۴۹ گزینه بازی خورده و یک جمع عضو شورای درب و داغون و یک شهردار با احتمال عدم تایید به سن بازنشستگی رسیده، روی دست اصولگرایان باقی مانده است که فقط یک راه درمان دارد سهم هر کس را از  غنیمت شهرداری دادن و خفه کردن ‌.