فاصله اعتراضات تا انتخابات، از طالبانیسم تا تایلندیسم

آوای میهن نیوز_سرمقاله-فرحناز فتحی؛

با پایان یافتن مهلت تبلیغات محیطی نامزدهای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی و در ساعات پایانی رقابت به ظاهر متکثر کاندیداهای سراسر کشور می توان شرایط اجتماعی و رفتاری حاکم بر جو منتهی به این ماراتن ظاهرا عادلانه را راحت‌تر بررسی کرد.
برای تحلیل شرایط حاکم، نیم نگاهی به مهر ۱۴۰۱ و آغاز اعتراضات خالی از لطف نیست. اعتراضات اجتماعی که با مطالبات فرهنگی با محوریت توجه به حقوق شهروندی جوانان آغاز شد و با فرافکنی و تعلل در پاسخگویی به یک حرکت مدنی، حضور خودجوش مطالبه گری اجتماعی در قالب اعتراضات سیاسی، رنگ جدی تری گرفت و بسیاری از اقشار مختلف جامعه به ویژه نخبگان و قشر متوسط را به سمت یک اعتراض تمام عیار سوق داد که متأسفانه به دلیل پاره‌ای نگرش‌های برگرفته از تعصبات به ظاهر عقیدتی که بی‌شباهت به طالبانیسم نبود تقابل و تضاد را در بخش عظیمی از جامعه تسری داد. طالبانیسمی که بدون در نظر گرفتن اصالت و تعلقات دینی و اصیل ایرانیان، شور اجتماعی مطالبه‌گری حقوقی را به سمت خشونت و در نهایت درگیری کشاند و کشور را با التهاب و چالش عدم اعتماد و مشروعیت روبرو ساخت و خسارت‌های جبران ناپذیری به ویژه در حوزه سرمایه اجتماعی، اعتماد عمومی و یکدلی ملی به کشور تحمیل کرد.
حال بعد از گذشت حدود یک سال و نیم از جولان نگرش طالبانیسم که سرآغاز قهر و سکوت سیستمی بخش وسیعی از جوانان و فرهیختگان شد، در ایام ظاهرا سرنوشت ساز انتخابات و تجلی آن با شور تبلیغات، شاهد تغییر این نگرش طالبانیسم به تایلندیسم بودیم؛ به طوری که در بسیاری از شهرها و مناطق و تنها به منظور ایجاد شور انتخاباتی، مجالس پاکوبی، رقص و …. از مصادیق بارز و جدا نشدنی تبلیغات در اردوگاه‌های مختلف حزبی و جناحی بوده و جالب‌تر این که رسانه ملی به عنوان مبلغ اصلی این نوع تبلیغات هیجانی، پا به میدان گذاشته است و گویی اصل موضوع اعتراضات ۱۴۰۱( احترام به حق آزادی های فردی ، اجتماعی و انتخاب سبک زندگی متناسب با شرایط ) که البته منکر و چه بسا حرام قلمداد می‌شد حال در قالب مفهوم جدیدی در دوره انتخابات مباح و حلال شمرده شده و حتی بسیاری از افراد مخالف شادی ها و آزادی های مورد نطر جوانان، از این حرکت های جدید به عنوان دستاورد شرایط حاکم یاد می کنند و این دوگانگی رفتاری و عملکرد آفتاب پرست مآبانه منکران دیروز و موافقان امروز، بسیاری از جوانان و فرهیختگان را که هنوز سوالات بی پاسخ فراوانی را در مورد واکنش های سلبی سال گذشته دارند، با هزاران اما و اگر مواجه کرده و شائبه دستاویز قرار دادن هیجانات برای حفظ قدرت و رسیدن به اهداف را در ذهن ها متبادر نموده است.
لذا با توجه به تغییر رویکرد هر چند مقطعی و متناسب با انتخابات مسئولان، رسانه‌ها، صدا و سیما و سکوت ابداعگران نگاه و برخورد طالبانیسمی با معترضان سال گذشته، انتظار می‌رود با یک هم‌افزایی نگرشی و ادامه روند تکثر گرایی، تدابیری برای ایجاد گفتمان جدید در فهم دوسویه بین ملت و حاکمیت اندیشیده شود تا همچنان شاهد شور و اشتیاق حضور تمام اقشار در عرصه‌ها و مقاطع مختلف فارغ از نگرشها، پوشش و اندیشه‌ها(در چارچوب قانون اساسی) باشیم.